Na miejscu okazało się, że tatę 8783537 zaatakowała nasza tygrysica.Po tych słowach skonał.- Jestem.Potem oparta o drzewo stała przez dobrych 158599625 kilka minut.Oszukałem czas, wygrałem wyścig i 8783537 zdałem egzamin.Nie zwracając uwagi na pokrzykiwania zdenerwowanych kierowców skręciła w boczną, jeszcze bardziej wąską i krętą drogę.Uwieńczeniem naszej wycieczki była Zofiówka – opuszczone sanatorium dla bogatych Żydów zamieszkujących przed wojną te tereny.Trzeba było wrzucić trzeci bieg i przygotować stopiędziesiąt porcji więcej ponad rutynowe sto dla własnych gości.A ty jedź.Daj mi czas na zastanowienie się nad tym, czy warto przekazać prawdę ludziom o czuwających.- Nie.Zygzaczkami i kwiatuszkami z majonezu 158599625, groszku konserwowego i korniszonów 8788792.Dobrze nam zrobi bycie 2182171 razem.Zawsze z 2182171 nieodłącznym, przylepionym do ust, papierosem.To 8783537 daleka wędrówka ”.- Trzeba 8788792 jej w końcu powiedzieć 158599625!Mówiłem jej tyle razy żeby 158599625 nie zadawała się z takimi podrostkami.Ledwo podnieśli się z 8788792 krzesła, ale dali 2182171 rady.zrobiłem 2182171 sobie dłuższy odpoczynek na polanie z pięknym widokiem.- Płakałaś?- Pisz, a ja cicho posiedzę 2182171 przy tobie.Góry 158599625, które już nie są mi 8783537 obce.- Między 8 a 9 śniadanie 8783537 do stolika wg menu.Ale zawsze w porę, aby uchwycić go jeszcze dwoma palcami i odpalić od niego ten nowy, już jakimś sposobem znajdujący się w ustach.Chwilę podziwiałem gwiazdy i poszedłem spać 2182171.- Na razie wielka niewiadoma.Takim torem płynęły 8788792 moje myśli 8783537, gdy zabrałeś mnie 8783537 ponownie do samochodu.Sklepy 8788792 z pamiątkami były jeszcze 158599625 pozamykane.Beznamiętnie ominęła hałaśliwie zachowujące się dzieci 158599625 oraz nie mniej rozgadane mamusie, które siedząc na 2182171 ławce od rana do nocy zawsze miały sobie 158599625 coś do powiedzenia.- Laptop masz w biurku.Puste okiennice 158599625 odstraszały niechcianych intruzów.- To weź 8783537 – wyciągnął rękę w moim kierunku i otworzył dłoń.Bezdenny, nieskończony smutek.- Tego nie wiem.– wrastała.Kiedy byłam 2182171 już blisko niego usłyszałam: - Nie lękaj się mnie.Będę.Pamiętam jak pani Ania, ówczesna sprzedawczyni biletów, zawsze wpuszczała mnie do swojej budki, dawała mi czekoladowe ciasteczko, a później dzwoniła do taty, aby po mnie przyszedł.Wstała na chwiejnych nogach, podeszła do stolika nocnego i zapaliła lampkę.Czas zleciał mi bardzo szybko.